Vreemde wezens

Mensen zijn raar. En daar sluit ik mezelf niet van buiten. Als ik weer eens een rare actie heb ondernomen, kan ik er niet onderuit komen. Ja, ik ben vreemd. De meeste mensen zijn vreemd. Men heeft vooral veel rare gewoontes. Altijd het gekakel over het weer, het snel verslaafd raken aan vanalles en nog wat, het in hokjes denken, het uitstellen van vervelende klusjes en het optrekken van de schouders bij regenachtig weer. Geloof me. Als je gedurende één dag let op wat je allemaal doet, vind je jezelf redelijk achterlijk.

“Mens, waar maak je je nou eigenlijk druk om?” Wordt me vaak gevraagd. Ik maak me druk om een sjaal die niet goed staat bij een paar schoenen, een bed die onopgemaakt wordt achtergelaten wanneer ik het huis verlaat, de huisstofmijt die al minstens twee dagen onaangeroerd mijn bank bevuilt en het internet dat gedurende een aantal minuten uitvalt. Ik ben zo gigantisch gewend aan luxe, (laat ik maar voor mezelf spreken), dat het helemaal fout gaat in mijn hoofd wanneer iets niet loopt zoals ik had gepland. Een bijna autistisch trekje. De meeste mensen zullen dit wel herkennen. Het niet van me af kunnen zetten van alledaagse dingetjes. Het zeuren. Terwijl we helemaal niks te zeuren hebben. We zijn redelijk gelukkig, we hebben een dak boven ons hoofd, we hebben (meestal) iets te doen overdag en de meeste mensen zijn niet dodelijk ziek. Waarom moeten we dan altijd iets te zeiken hebben, over het weer of over een veter die wéér los is geraakt? De mensen die tegen mij zeggen “doe nou eens een keer rustig”, hebben dus stiekem wel ergens gelijk.

Dan nog alle andere rare gewoontes. Het ongeduldig zijn, zoals het cóntinu blijven drukken op het knopje van een stoplicht. Alsof het ding dan denkt ‘oh wacht, ze zijn met veel mensen. Laat ik maar opschieten dan’.

De koele plekjes blijven opzoeken in een bed, want dat is eenmaal frisser.

Het niet aan willen kijken van degene die tegenover je zit in de trein, gewoon om een gesprek te ontlopen. Stel je voor dat je met iemand moet praten die je niet kent. Gevaarlijk hoor.

Het liever geen ‘nee’ willen zeggen tegen mensen om je heen en daarom maar smoesjes verzinnen om eronder uit te kunnen komen. Doen veel mensen. Niet doen. Zeggen waar het op staat, het scheelt een heleboel gedoe.

De schouders optrekken wanneer het regent. Alsof je het dan minder koud krijgt.

Het denken in hokjes. Wanneer je op een terras zit, mensen bestempelen met ‘raar’, ‘alto’, ‘hippie’, ‘lelijk’, ‘dik’ of ‘pierced’. Wat hebben we aan die hokjes? Alsof we er zelf niet in worden gezet.

Het verslaafd raken aan alles wat fijn kan zijn. Winkelen, geld uitgeven, pokeren, internetten, nieuws kijken, sporten, televisie kijken, gamen, roken, een wijntje, seks, wandelen, lachen, plezier hebben. Je kunt ook gewoon iets leuk vinden, zonder dat je er meteen verslaafd aan bent.

Bekijk jezelf maar voor een dag en denk er maar eens over na. Kan je lachen.