Eerste blog. Memoriabel moment, dat is wat het moet zijn. Helaas ben ik altijd al wel (een héél klein beetje) een kutpuber geweest die tegen alle regeltjes aan moet trappen. Geen interessant stukje dus, deze keer. Wen er maar aan.
Een statusupdate vanuit een plek ergens tussen Amersfoort en Zwolle in. De trein dus. Maarliefst elke dag 35 minuten heen en terug. Genieten, dus. Nog meer genieten zelfs wanneer je in de trein zit en afgeleid wordt door een stel studenten, waarvan één uit zijn onderbroek is gescheurd. Achter deze zin horen zo'n honderd puntjes.
Vandaag extra genieten, we hoeven namelijk niet meer met de trein terug. Vandaag niet, misschien wel nooit meer. Ach ja, het studentenleven is zo slecht nog niet. Elke woensdag geen 'college', al moet je elders (thuis?) wel aan je schoolwerk. Valt dus tegen. In het weekend heb je ook nooit écht weekend. Klopt, weer heb je geen college. Aan de andere kant moet er ook nog gewerkt worden, en is het niet erg verstandig om al je sociale contacten te verwaarlozen. Ten slotte móét je ook nog feesten, zoals het een echte student beaamd. Extra genieten dus, dat studentenleven. Vanavond er maar eens extra-extra van genieten, aangezien er weer eens een feest is. Nou ja, 'weer eens', het eerste van het jaar. Het eerste van een (geloof mij maar) hele reeks. There we go. Morgen dus gewoon lekker om half negen in de collegezaal zitten en meteen nadat ik weer in Amersfoort ben aangekomen na een slopende dag college, weer aan die Arbeit. Bloemetjes verkopen. Driedubbel genieten.
Het HBO-studentenleven dus. Begint hier, geen idéé waar dit gaat eindigen. Kortom: het begin van het einde.
